Gerçekten de kral çıplakmış!
Şahin Akçap
Türkiye öylesine sert bir dönemece girdi ki hiç kimsenin bu dönemecin içinde:
“Bana ne? Bana dokunmayan yılan bin yaşasın!” Laf ebeliğine giremez. Girdiği an Türkiye sayısız şarampollerden birine uçar!
Nedeni mi?
Nedeni güven!
Eğer bir ülkede kurumların inisiyatifini üstlenenler ve onların en yakınları kirlenmiş veya kirletilmişse güven paramparça olmuş demektir. Güvenin olmadığı ülkelerde bütün yollar dipsiz uçurumlara açılır.
Üç bakanı ve oğlunun müthiş serüveni sarsmaya devam ediyor. Siz buna bir de devlete ait bir bankanın genel müdürünün ayakkabı kutularına özenle yerleşmiş yaklaşık beş milyon dolara yakın döviz paralarını da koyarsanız ve her yerden yükselen yolsuzluk söylencelerine kulak verirseniz hızla çürümeye yönelmiş bir ülkenin içler acısı görüntüsü ile karşı karşıya kalırsınız.
Gözübağlı olmaya devam eden yandaş medyanın sessizliği… Sesini çıkarır çıkarmaz işinden, ekmeğinden edilen gazetecilerin kovulmaları… Ya bendensin ya da düşmanım diyen söylem sahiplerinin astığım astık, kestiğim kestik tavırlar sizce de sözünü ettiğim uçurumlara kapı aralayan nedenler değil midir?
Güneş balçıkla sıvanmaz diyenler ne kadar doğru demiş. Suç ortaklıkları çözülmez ama en küçük bir çatlamada her şeyi tuz buz eder diyenler nasıl da haklı saptamalarda bulunmuş! Ve kral çıplak diyenlerin dinsiz veya hain diye yaftalanmalarından dem vuranlar ne kadar isabetli gözlemler yapmış.
Çıkar çatışmalarının müsebbiplerinin ve siyasetin tek hamisi benim diyenlerin içine düştükleri durum artık Türkiye’nin aynasına çırılçıplak yansımıştır. Bütün bu yaşananlara hala faiz lobisi kabahatleridir demek tepetakla olunacağının son bahaneleridir.
İnanıyorum ki sokaktaki sade vatandaş aydınların, yazarların, gazetecilerin ve sanatçıların, meydanlara çıkarak:
“Kral çıplak!” Diyen gençlerin ne demek istediğini şimdi çok daha iyi anlamıştır.
Türkiye ümüğünü sıkan bu garabetten sıyrılıp çıkmak, içindeki zehre dönüşen safrayı söküp atmak zorundadır. Ve bir kez daha yükselen ses:
“Ya devlet başa ya kuzgun leşe!” Çığlığıdır.
