Dünyada Van ahirette iman!
Şahin Akçap
Derki şair Şehri Van için:
“Ey Van sen mum olduktan sonra yüreğime
Hangi karanlık söndürebilir içimdeki sen ışığını”
Ve anonim bir sözdür halkımızın yürek imbiğinden süzülüp gelen:
“Dünyada Van Ahrette iman!” Sözü.
Van’ın geçmişini araştırdığınızda ahde vefa görürsünüz.
Van için nokta kadar hizmeti olana Vanlı, Van Gölündeki mavi damlalar kadar minnet sunar. Asla unutmaz. Ne el uzatanı, ne de selamın aleyküm diyeni. Saklar yüreğindeki vefasını ve gün geldiğine sunar. Bu, ya büyük makamlar olur ya da iyiliğinin karşılığı hiç tükenmeyecek dualarını.
Doğal felaketlerin en acı vereni olan sayısız depremlere rağmen ayakta kalmasının mucizesi inancından zerre kadar taviz vermemesidir.
Son depremde gecesini gündüzüne katan Valisini unutabilir mi Vanlı? Devletinin ve milletinin açılan sinesini görmezden gelebilir mi? Kendisine güneşi gönderen muhteşem Beşiktaş taraftarının boynuna doladığı kaşkolleri (atkıları) yok sayabilir mi?
“Bu yastıklar benim çeyiz yastıklarım. Sarın onları da gönderileceklerin içine.” Diyen o kadının merhametini hiç sayabilir mi?
Japonya’dan kalkıp gelen ve kurtarma çalışmalarında can veren Japon kardeşimizi unutabilir mi?
Bütün bunları aklına ve yüreğine sarmıştır Vanlı… Unutmaz! Unutturmaz! Gün gelir ölüm çukurlarından sıyrılıp çıkmış bedeniyle el uzatanına yar olur.
O kara günlerden kalan küçük sorunları var şimdi Vanlının. Devlet ve millet el uzandığında çözülecek sorunlar.
İnanıyorum ki bu ülkenin taşına toprağına sıdkı gönülden sarılmış devlet büyükleri ölüm orucu tutanların sorunlarını da çözecek ve yaralarına merhem olacaktır.
Vanlı asla unutmayacak yaralarını saran elleri… Çeyizindeki yastığını… Boynundaki atkısını… Yüreklerindeki güneşleri kendisine gönderenleri hep yâd edecektir.
Ha gayret diyorum. O sorunları biliyoruz… Çözüm için irade bekliyoruz…
