Uçurtmamı kalbinden vurdular
Rıdvan Can
Zamansız uçurtmamı saldım gökyüzüne, gözleri vardı renkten renge giren bakışlarıyla. Derin bir secde gibi daldım rüzgârın uğultusuna. Baharlardan bir bahar şenliği içinde. Sevdikçe yorulan,umut besledikçe sönen kalpler arasında.
Zamansız uçurtmamı saldım gökyüzüne, aralık bırakılan kapılar arasında. Kafesten koşan kuşlara eşlik edercesine. Damarlarıma çiçekler doldurdum.Hayallerimi taktım kuyruğuna, gökkuşağının altından geçirmeyi bir kez daha denedim. Saldım yeniden baharlara. Azad ettim bütün kırgınlıkları.Peşinden soluk soluğa koştum.Bütün yıldızları koynumda sakladım.Başucu yıldızımı ayırarak.
Zamansız saldım uçurtmamı gökyüzüne,saçlarıma binlerce yalnızlığı takarak.Süzüldü elimden özgürlükler.Yağmur ısmarladım, İpine damlalar dizildi. Damla damla umut oldu, maviliklerde.Çocuklar peşinden koştu.Gökyüzü dar geldi onların umutlarına. Sevmekle doğrulmadı kalbim ve onların kalpleri.
Zamansız saldım uçurtmamı gökyüzüne,beyaz harmanilerin gökleri arasına.Kangren oluyor güvercinler.Renkten renge giriyor umutlar.Yaz günleri küs oluyor.Baharlarda koşmak istiyor çocuklar,uçurtmaların peşinden. Bütün çocukların kırmızı uçurtmaları olur mavi püsküllü kuyruklarıyla beraber. Rengârenk kuyrukların altında rüzgârı beklerler. Karanlık yerlerde aydınlık tutmak zorunda olan çocuklar. Koşarak sevgi üreten bahar çiçekleri.
Zamansız saldım uçurtmamı gökyüzüne, ten kokular arasında, Ayçiçek saçlar kurudu gövdemde.Çeltik tarlasına gömülü bakışlarım direnemiyor.Fışkıran başaklar kurudu.Takıldım püskül salan mutlulukların arasına.Zorlu isyanlar geçiriyorum.Uçurtmaları aklı olanlar salmasın ipini.Sadece kalbi ile koşsun peşinden.
Zamansız saldım uçurtmamı gökyüzüne,Uçurtmamı kalbinden vurdular. Güneş altında ezilen acı güller eşliğinde.Siz büyüyün kan kuşları siz büyüyün.Özgürlüğü kanda arayın.Uçurtmamı kalbinden vurdular.Uçurtmamın yüreği kanıyor.Namlulardan misketler saçıldı gökyüzüne.Özgürlüklere saçıldı kurşunlar.Neden sevilmiyor bu aralar uçurtmalar.Uçurtmalar terk ediyor kentin ışıklarını.Beni alır şehirden yıpranmış bakışlar.Yüzüme bak.Yüzümü hırpala çocuk.Yüzün gülsün, yüzümü güldür. Ben koşarken derelerde biriken çocukluğum yok…
Zamansız saldım uçurtmamı gökyüzüne, ter kokuları yayılıyor güllerin arasına. Kalplerin direkleri devriliyor. Uçurtmaların telleri birer birer kopuyor. Uçurtmalar vuruluyor.
Şarkıların sırası sizde çocuklar. Mevsimleri aşka çağıran kuşlar peşinizden gelecek. Koşacak Bayramlara. Bütün Bayramlarda rengârenk uçurtmalarınız olacak. Çiçeği burnunda özgürlükleriniz. Mutlu Bayramlar. Sevgi ile kalın…
