8 yıl geçti

23 Ekim ve 9 Kasım 2011 Van depremlerinde herkes kendi kıyametini yaşadı. Depremlerde kimi yakınını yitirdi. Kimi malını mülkünü kaybederek gittiği şehirden bir daha  geri dönmedi. Kimi korku ve travma yaşayarak hastalığa tutuldu. Kimi de maddi manevi gücünü kaybetti.  Sonuçta herkes depremlerden payına düşeni yaşadı.

Zor ve sıkıntılı günlerin üzerinden 8 yıl geçti.

Edirne'den Kars'a dil, din, etnik köken ayrımı yapmadan yardıma  koşan yürekli insanlarımızda Van'ın nüfusunun depremde 81 milyon olduğunu unutmadık.

Macaristan'dan Pakistan'a, Japonya'dan Rusya'ya 35 ülkenin deprem felaketi yaşayan Vanlıların yanında yer almasını unutmadık.

Türkiye ve dünyanın farklı ülkelerinden, farklı mesleklerden depremzedelerin yardımına koşarak yaraya merhem olan gönüllü çabaları unutmadık.

Depreme Erciş'te bir internet kefede yakalanan ve mucize eseri enkazdan çıkartılan, ambulansla Erzurum'a sevk edilirken yaşama veda eden 13 yaşındaki Yunus Geray'ın yüreklere işlenen çaresiz bakışını unutmadık.

Gazeteci meslektaşımız Sebahattin Yılmaz, Cem Emir ve Japon gönüllü Dr. Atsushi Miyazaki ve 644 insanımızı unutmadık. 

Birileri kardeşlik duygularıyla Vanlılar için çabalarken, Van'a gelen yardımları kamyonlarla iç edenleri unutmadık.

Beşiktaş'ın dünyaca ünlü taraftar topluluğu Çarşı Grubu'nun Beşiktaş-Galatasaray maçının Van'ın plakası olan 65.dakikasında soyunarak " Van üşüyor" çığlığını unutmadık.

31 bin 870 konutun, 8 bin 849 iş yeri ile 9 bin 602 ahırın ağır hasar,  18 bin 181 konut da orta hasarlı olduğunu unutmadık.

Bir yıl içinde devlet tarafından 25 bin 170 konutun tamamlanarak depremzedelere teslim edilmesini, 139 iş merkezi, 17 okul, 33 cami, 9 alışveriş merkezi ve 3 bin 194 ahırın yapılmasını unutmadık.

İhtiyaç olmadığı halde 33 cami yapılırken binlerce insanın yaşadığı TOKİ konut alanlarında enjeksiyon yapılabilecek tek bir Sağlık Ocağı yapmayı akıl etmeyen işgüzarları unutmadık.

Depremde ağır hasar gören ve yıkılan okulların yerine yenileri yapılırken, Erciş'te yıkılan Atatürk İlköğretim Okulu'nun yerine yapılan okula, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın annesi adına 'Tenzile Ana, Van'daki tarihi Cumhuriyet İlköğretim Okulu'nun yerine yaptırılan okula, okulu yaptıran TV 8'in sahibi Acun Ilıcalı'nın annesi 'İlknur Ilıcalı İlkokulu' adının verilmesini unutmadık.

Depremde ağır hasar gören ve AFAD tarafından binaları yıkılan ancak kentsel dönüşümden yararlanmayan 20 bin insanımız kentsel dönüşümden yararlanması için verdiğimiz mücadelenin olumlu sonuçlanmasına destek veren milletvekillerini unutmadık. 

DSİ 17 Bölge Müdürlüğü arsasının bir bölümüne Van Deprem Müzesi yapılacak denildi. Depremler ait tek bir beton örneği dahi  muhafaza edilmediği  gibi müze yapımının da hikayeden ibaret olduğunu unutmadık.

18 Süper Lig kulübü kendi aralarında 2 milyon lira toplayamadıkları için Van halkına verdikleri okul yaptırma sözünü tutamadıklarını unutmadık.

23 Ekim'de Erciş'te meydana gelen depremde hayatını kaybeden görev şehidi 76 gencecik öğretmenlerimiz ve diğer şehit öğretmenler anısına Van Şişli Öğretmenevi bahçesine Şehit Öğretmenler Anıtı yapılacaktı. Bu sözün de hala yerine getirilmediğini unutmadık.

Van'ın bahçesi, nefes alma alanı, sosyal ve turistik gelişme alanı olan Edremit'te deprem sonrası betonlaşmaya izin verilmemesi için mücadele ettik. Betonlaşma olmayacak sözü veren siyasilerin yalan söyleyerek Vanlıları aldattığını unutmadık.

Açgözlü, taş kalpli insanların daha fazla zenginleşmek için deprem felaketini fırsata çevrime ahlaksızlıklarını unutmadık.

Deprem toplanma ve barınma alanlarının imara açılmasını, ağır hasarlı binaların 8 yıldır ayakta durmasını, bina yapı denetimlerine yönelik bazı şüpheler olduğunu unutmadık.

Deprem acılarının üzerinden 8 yıl gelip geçti. 

Hayatını kaybedenleri andık, depremi anlamaya çalıştık.

Gönülleri inciten kem sözleri ve davranışları unuttuk destek de unutulmuyor.  Lakin iyilikleri, güzellikleri ve kardeşliği unutmadık.

Anıt işe yaramadı

Toplumda deprem bilinci oluşturmak, farkındalık yaratmak amacıyla deprem kalıntı ve malzemelerinin sergileneceği Deprem Parkı yapılsın dedik.

2012 yılında Van Belediyesi tarafından Akköprü Deresi kenarında ikiye ayrılmış bir kaya parçası, bu kaya parçasının üzerinde ise ayrılan iki insan figürü bulunan anıt dikildi.

Anıt 2013'de açıldı.

İnsan yoğunluğunun olmadığı, çöplerin bulunduğu yanlış bir yer seçilince anıt ilgi görmeyerek kaderine terk edildi.

Kenti yönetenlerde güzel sanatlar kültürü, kentlilik bilinci olmayınca yapılan işler böyle oluyor.

Göçmen Kampı Van'a mı yapılacak?

İran sınırından yasadışı yollarla insan tacirleri aracılığıyla geçiş yapan düzensiz göçmenlerin önemli geçiş güzergâhları arasında bulunan Van'a kaçak göçmen girişi devam ediyor. 

Hatay'dan sonra düzensiz göçmenlerin akın ettiği ikinci il Van'dır.

2019 yılı içinde 60 bini aşkın göçmen Van'a giriş yapmış.

Özellikle Afganistan, Pakistan, İran, Bangladeş'ten gelerek Avrupa'ya gitmek isteyen jandarma ve polis tarafından yakalanan düzensiz göçmenler  Van Valiliği İl Göç İdaresi'nin 400 kişilik Tuşba, 750 kişilik Kurubaş Geri Gönderme Merkezi'nde ağırlanıyorlar. İşlemleri tamamlanan göçmenler geldikleri ülkeye gönderiyorlar.

Şimdi Van'da Birleşmiş Milletler Mülteci Örgütü (UNHCR) Yüksek Komiserliği  tarafından Göçmen Kamp Merkezi yapılacağı söyleniyor. İyi mi, kötümü olur bilemiyoruz. Aldığımız duyum böyle.