Nuran Demirhan

Eylül

Nuran Demirhan

Sonbaharın ilk ayı bazen sıcak bazen ılık bazen gökyüzünün kızıp esip gürlediği

bazen de inceden soğuğun içinize işlediği aydır…

Yapraklar sararmaya başladı usulden. Doğa kışa hazırlanıyor. Her ilkbahar sevinci her sonbahar başlangıcı...

Son baharda aynı anda her rengin tonlarını görürsün yerdeki yapraklar yürüdüğün yolu süsler aslında, hava birden kararır sonra aniden açar sanki her kötü an bir anda yok olur misali. Sonbahar hüznü güzeldir. Çünkü insana bir sakinlik dinginlik verir... Kötü günlerin ardından kavuşulan huzur anındaki hüzün gibi.Eylül ayı ayrılıkların ayıdır,Memleket hasreti çekip memleketine gelenler Eylülde dönmek mecburiyetindeler,okullar eylülde başlar.Üniversitelerde eylülde dersler başlar.Tenha yollar aşınmış günler,hayata dar gelen arzular ve kanatı kırık kuşlar..Tabiatın birden uyanıp gerçeği gören yüzü...Kıymeti bilinmeyen lezzetin çamurlara bulaşmış sarı bir acılık tarafından istilasına karşı şaşkınlık..Acıların beyhude,sevinçlerin zavallı mutlulukların fani olduğunu anlamanın dehşeti..Eylül işte ölümün rengi....

 Eylül yaşanmamış mevsimlerin en gerçeği,Uçuk benizli koşuşturmacalar,yeniden kurulan defter,kitap pazarı.Eski okul çantasına kalem yerine ancak gözyaşını koyarak okula giden minik adımlar..Yoksul mahallelerde gitgide çamurlanacak karanlık sokaklar. Camlara mıhlanıp köhne duvarlar arasında kırçıl hatıralar...Ciğer paresini okula eksik kitapla gönderen annenin yüreğindeki çizik para etse canını da verir ama..Eylül işte namı değer hüzün ayı...

 Sonbahar'a giriştir çünkü. Sonbahar başlangıç ve sondur. Hep bir şeye karar vermelisindir. Bu yüzden durup denize, yerlerde göğe bakılmalıdır hep. Sarılmanın, sarınmanın, sarmalanmanın mevsimi.

Yazarın Diğer Yazıları