..Aslında Hep Aynı Şeytan..

Aslında hepimiz aynı yanlışı yaptık.. Bizden olmayanı, soyutlayıp yok saydık; ve bunun adına kimi zaman iktidar kimi zaman muhalefet dedik..

Örneğin, PKK'ya kızıp tüm Kürtleri en iyi ihtimalle sempatizan ilan ettik.. Dışladık.. "Ben ayrı bir devlet istemiyorum!" diyen adama bile "Gün gelir istersin!" dedik, kapıları kapattık.. Dağ yolunu göz ucuyla işaret ettik..

AKP'ye kızdık, dini hedef aldık.. "Koyun" dedik.. "Cahil" dedik.. "Huloğğğ" dedik.. "Kro" dedik, dalga geçtik.. İleri gidip, "Bunlar hep din yüzünden, bunların topu yobaz!" dedik.. Burun kıvırdık..

Tüm bunları yaparken aslında anadan doğma hümanisttik.. Tam o esnada hiç olmadığımız kadar sosyal ve demokrat idik.. Empati yaptığımızı, ya da anlamaya çalıştığımızı düşünürken, gerçekte aslında sadece yargılıyor idik..

Çünkü biz hiç Hakkari'de doğmadık.. Diyarbakır'da olmadık.. Hiç bir dönemde kazandığımız okullardan, t-shirt giydiğimiz için kelepçelenip çıkarılmadık.. Daha doğrusu, biz bugünleri yaşamadan önce aslında hiç mağdur olmadık..

Bizim için "Cuma'ya bile gitmiyor!" dediklerinde irkildik önce.. Bir kısmımız etiketlenmemek için Cuma'ya gitmeye bile başladı.. Bir kısmımız ise onlar gidiyor diye Cuma'ya gitmeyi bıraktı.. "Ulu orta içki içiyor" dendiğinde, bazılarımız kadeh kaldırırken sağına soluna bakmaya başladı.. Çoğunluk değişmişti çünkü.. Etiketleyenler artık farklıydı.. Çogunluk balığın yanındaki rakıya artık karşıydı.. Ve sırf bu yüzden seni kafir ilan etmeye hazırdı..

Peki biz kimdik? Onlar kimdi? Sağcılar ve solcular mıydık? Güçlüler ve zayıflar mı? Azınlık ve çoğunluk mu? Kürtler ve Türkler mi? Hiç birisi.. Hepimiz aslında bu memleketin öz ve öz evlatlarıydık..

Kürtlere tokat atıldığında susan da aynı şeytan.. Çocuklar üniversitelerden sürülürken susan da aynı şeytan.. Ali İsmail Korkmaz'a oh olsun diyen de.. Ahmet Türk tutuklandığında gülen de.. Demokratlığı sadece kendi çoğunluğunda hisseden de aynı şeytan..

Beğenmediniz değil mi? Söylediğim bazı şeyler aklınıza yattı da, bazısı aslında size pek masum görünmedi.. İşte bu hissiyat da aynı şeytan.. Bizden olanı sevmenin dayanılmaz hafifliği; sizi hümanist ya da demokrat yapmaya aslında yetmedi.. Tatlı su hümanisti ya da ileri demokrasinin diktatoryal savunucuları olabilirsiniz sadece.. Senden olmayanı sevdiğin kadar hümanist, başkasının fikrini savunmasına izin verdiğin kadar demokratsın kardeşim.. Aksi halde, sağcı ya da solcu olmuş olabilirsin.. Lakin kusura bakma ama insan olamamışsın..

Haydi şimdi elini vicdanına koy da söyle,

İşine gelmedi değil mi? O zaman senden bir ricam var, iki de bir sorup durma lütfen, bu memleket neden bu hale geldi diye.. Senin.. Benim.. Onun.. Hepimizin yüzünden.. Tabii eğer kendi suçunu kabul edebilecek kadar yürekliysen..