Turizm anlayışı otele kapandı

Doğal güzellikleri, tarihi zenginlikleriyle Türkiye’nin en önemli turizm kentlerinden olan Van’da hamasi nutuklar, beylik laflar,  kulağa hoş gelen vurgular, ezberden ibaret salon konuşmaları, işe yaramayan toplantılar, turizmde plansız otel yatırımlarıyla zaman ve kaynak israfı devam ediyor.

Bırakın kendini aşmayı, hedefine ulaşmayı; Van 1970-80’li yılların görkemli turizm potansiyelini dahi yakalayamadı. Otel sayısı, yatak kapasitesi yeterli olmadığı yıllarda Van turist dolup taşardı.  Edremit’te karavan kuran veya çadır açan turistler günlerce konaklardı. Onlarca turistik halı kilim mağazası zengin turistler ile dolup taşardı. Otelde yer olmadığı için turistleri evinde misafir eden işletmeciler bile vardı. Pratik dil bilen garsonlar, huzur veren bahçeli ferah temiz restoranlarda turistlere hizmet verilirdi.  Van temizliği, doğallığı, huzur ve güven ortamıyla şirin bir turizm şehriydi.

Sonra az gittik uz gittik, dere tepe düz gittik. Turizm kenti nasıl olunur? Tarihi ve doğal güzellikler nasıl pazarlanır? Turizm de olmazsa olmazlar nelerdir? Turizm kentinin görünümü, dili, davranışı nasıl olmalı?  Alternatif turizm nedir vb. sorulara cevap arama noktasına geldik ve durduk.

Turizmde gelinen nokta çok sayıda otel inşa etmek oldu. İlimizde turizm otel açmak olarak algılanmaya başladı. Turist sayısının artmadığı, alternatiflerin geliştirilemediği yerde yalnızca otel sayısı artıyor. Profesyonel anlayış ile sektörde kendisini ispatlamış birkaç otel dışında diğer oteller İranlı komşularımız gelmediğinde zor günler geçiriyor.

Memleketimizde deniz, güneş, tarihi yapılar, doğal güzellikler ve oteller var. Başka? Başka bir şey yok. Pardon çok şey var da sen pazarlamayı biliyor musun? Mesela,  Van Balığı’nın o muhteşem göç gösterisini turizmde ön plana çıkarabildin mi?  Hayır. Otel yapmaya devam.  Konaklama gün sayısını artırdın mı? Hayır. Otel yapmaya devam. Doğa harikası Gevaş, Çatak, Bahçesaray’ın bakir doğal zenginliğini turizme kazandırıldı mı? Hayır. Otel yapmaya devam. Kültür turizmde örneğin köy yaşamı, günlük ev ortamı, ev otelleri, pansiyonlar geliştirdin mi? Hayır. Van türkülerinin söylendiği Van Oturma Gecesi eğlence kültürünü Urfa Sıra Gecesi gibi kurmasallaştırarak konuklarına satabiliyor musun? Hayır?  Otel yapmaya devam. Otelcilik anlayışında “kalifiye eleman” sorununu çözebildin mi? Hayır. Otel yapmaya devam. 

Yanlış anlaşılmasın otel yapımına karşı değiliz. Aksine dünyanın en iyi, marka otellerinin Van’a gelmesini istiyoruz. Endişemiz plansız,  kazanç sağlamayan otelcilik.Turizm mastır planı olmayan bir şehirde hangi alanlarda doğru dürüst plan var derseniz, ona ilgililerinin vereceği cevap yoktur.

Mardin 3 yıl içinde 5 milyona yakın turisti ağırlamayı hedeflerken medeniyetler beşiği, doğanın gülen sıcak yüzü, kültür kenti Van hala 100 bin rakamlarında geziniyor. Mevcut turizm anlayışı otelden dışarı çıkmadığı sürece Van’a gelen turist sayısının artması pek mümkün gözükmüyor. Turist gelsin otelde yatsın para kazanalım mantığı dibe vurmuştur.

Vanlı Naile Akıncı’yı bilir misiniz?

Bu aziz ve güzel toprağın gurur duyulacak, örnek gösterilecek başarılı insanları var. Doğdukları memleketleri ve üniversitesi onları görmezden gelse de Türkiye, dünya onları tanıyor ve saygıyla anıyor.  Lakin Van’ın geçmişini, birikimini bilmeyenler, araştırarak öğrenme zahmetine katlanmayanlar Van’ı kendileri gibi sığ, yetersiz biliyorlar.

Türk resim sanatının en eski ustalarından  ressam Naile Akıncı gurur duyacağımız başarılı Vanlılardan birdir. Akıncı 1938 yılında Güzel Sanatlar Akademisi’ni kazanarak Resim Bölümü’ne giriyor,  Nurullah Berk ve Bedri Rahmi Eyüboğlu, Şefik Bursalı ile çalışmalarını sürdürüyor. İstanbul,Ankara, İzmir, Atina, Japonya ve farklı yerlerde  48 kişisel sergi açıyor, sayısız ödül alıyor.

Eyüp Ressamı olarak tanınan, “Benim için resim toplumun düşüncelerini, yaşantılarını, kültürlerinin yansımasıdır” diyen hemşehrimiz Naile Akıncı’nın doğum ve ölüm tarihleri de ilgi çekicidir. Cumhuriyet’in kuruluşu olan 1923 yılında Van’da doğan Akıncı,  Van’ın düşman işgalinden kurtuluş günü olan 2 Nisan 2014 günü 91 yaşında hayata gözlerini yumuyor.

Sanatçının oğlu Cengiz Akıncı, Van doğumlu olan annesinin eserlerini 100. Yıl Üniversitesi’ne bağışlamayı düşündüklerini ölümünden bir yıl önce söylemişti.

İstanbul’da resim atölyelerinde 4-6 yaş grubu çocuklar, ilk adımda Naile Akıncı’nın sanat çalışmasını inceliyor ve onun ustalık süreci hakkında bilgiler ediniyorlar. Geleceğin ressamları Vanlı Akıncı’dan esinlenerek resmin görsel öğelerinin nasıl kompoze edilebileceğinin yollarını araştırıyorlar. Akıncı’nın izinden giden çocuklar mimari dokuyu, bitki örtüsünü ve insanın yaşam alanları ile doğa ilişkisini yansıtan resimler yaratıyorlar.

Tek koluyla utandırdı

Milli sporcu Kemal Özdemir, tek koluyla temiz bir Van Gölü için Van Gölü’nün cam kesiti eşsiz maviliğe sahip sodalı sularında bin 700 rakamında kulaç attı. Özdemir, "Van Gölü eğer bir önlem alınmazsa 25 sene içinde kaybedeceğimiz değerler arasında yer alacaktır. Yakında yüzecek deniz ve göller bulamayabiliriz. Deniz ve su kaynaklarının kirliliği ile mücadeleye destek olmalıyız" dedi. 

Deniz Temiz Derneği ve engelli milli sporcu Kemal Özdemir, hem deniz ve su kaynaklarının kirliliği ile mücadelesine dikkat çekmek hem de engellilerin su sporuna ilgisini artırmak amacıyla Van Ticaret ve Sanayi Odası iş birliği, Van Valiliği, Van Büyükşehir Belediyesi ve desteği ile Van Gölü'nde bulunan Akdamar Adası'na yüzdü.  Akdamar Adası'na 1 kilometre uzaklıktaki bir mesafeden yüzmeye başlayan Özdemir, yaklaşık bir saat sonra adaya ayakbastı. Tek kollu milli yüzücü  iki koluyla Van Gölü’nü kirletenleri utandırdı.  

Fırsatı kaçırdınız

Engelli milli yüzücü Kemal Özdemir, tek koluyla temiz bir Van Gölü için yüzdü.  Kemal Özdemir Van’a gelmişken modern kapalı olimpik yüzme havuzuna sahip ilimizde basit bir organizasyonla Vanlı engelliler ile buluşturulabilirdi. Vanlı engelliler bu buluşmada hem mutlu oldurdu hem de moral ve cesaret kazanırdı. Maalesef gerçekleşmedi. Ses getirecek,  ilgi görecek fırsat değerlendirilemedi.