İkram Kali

Öğrenci kardeşlerimize neden sahip çıkmıyorsunuz?

İkram Kali

İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü 3. sınıf öğrencisi Sibel Ünli, ‘Kartımda 1 TL kalmış. Yiyecek alacak param da yok. Yaşamaya değer bir hayatım, gidecek bir yerim yok’ notu bırakarak yaşamına son verdi. Ailesi genç  kızın maddi sorunlardan değil, dışlanmışlık nedeniyle girdiği depresyon sonucunda intihar ettiğini  açıkladı.

İntihar olayı parasızlıktan olmasa dahi ülkemizde, şehrimizde öğrenim gören on binlerce üniversite öğrencisinin yürek burkan gerçeğini gün yüzüne çıkardı.  Üniversite öğrencilerinden feryatlar yükseliyor.

Ekonomik olarak dara düşen öğrenciler yaşam mücadelesinde ayakta durabilmek için ya okulu bırakıyor veya donduruyor. Milli Eğitim Bakanlığı geçer yıl son 5 yılda 1 milyon 115 bin 530 öğrencinin büyük umutlarla kayıt yaptırdığı üniversitelerinden kaydını sildirdiği ya da kaydını dondurduğunu açıkladı.

Bizim şehrimizde…

Mustafa Kemal Atatürk'ün talimatlarıyla kurulan her fırsatta eleştirdiğimiz ama ne üniversitemiz ne de öğrencileri için hiçbir destekte bulunmadığımız 30 bine yakın öğrencisi olan 38 yıllık Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi var.

Büyük çoğunluğu yöremizin dar gelirli ailelerin çocuklarından oluşan öğrencilerin desteğe, ilgiye; üniversitemizin gelişmek için sahiplenmeye ihtiyacı var.

Bilmiyorsanız öğrenin.

Duymadıysanız duyun.

Görmediyseniz görün.

Şehrimizde…

Cüzdanlarında kişisel ihtiyaçlarını dahi karşılayacak para bulunmayan kız erkek öğrenciler var.

Çay bardağını şeker ile doldurup üzerine çay dökerek içen böylece enerji toplayan, dersi böyle dinleyen öğrenciler var.

Sabah ve akşam yurtta yemek yiyen fakat parası olmadığı için öğlen yemeği yiyemeyen öğrenciler var.

Yurt ücretini ödeyemediği için yurttan atılan ve camide kalan öğrenciler var.

 Öğrenci hikayeleri bunlarla sınırlı değil.

Üniversitemizde uzun yıllar Vanlılık ve adanmışlık ruhuyla görev yapan, şimdilerde 25 yıldır kız öğrencilere karşılıksız burs vererek sahip çıkan Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği Başkanı Prof. Dr. Ayşe Yüksel, şehrimizdeki üniversite öğrencilerinin sorunlarıyla ilgili olarak bakın neler anlatıyor:

 "Öğrenci olmak kolay değil. Ailenden uzakta, kısıtlı bütçe ile yaşamı sürdürmek, derslerde başarılı olmak, aileye başarı haberleri vermek. Bütün bunlar öğrencilerin omuzlarında taşıdıkları sorumluluk. On beş yıl görev yaptığım Doğu illerinden birinde (Van) o kadar çok öğrenci tanıdım ki, bursun, yemek bursunun hatta ulaşım bursunun onlar için ne büyük anlam ifade ettiğine tanık oldum. Hem gönüllü olarak hem de üniversite yöneticisi olarak çareler üretmeye çalıştım. Öğrenciyi dinlemenin, derdine ortak olmanın bile ne kıymetli olduğunu gördüm. Çay bardağını şeker ile doldurup üzerine çay dökerek içen böylece enerji toplayan, dersi böyle dinleyen, öğle yemeğini arkadaşı ile bölüşen çok öğrenci tanıdım. Üniversitelerin öğrencilerine düşük ücretli yemek sağlamaları çok ama çok önemli. Öğrencinin buna hakkı var. Üniversite bağış ta alabilir, aşevi kurabilir, öğrencilerine ücretsiz ya da çok düşük ücretle yemek verebilir. Ben de yönetici olarak görev yaptığım üniversitede öğrencilere ücretsiz kahvaltı sunmak isterken bir hayırsever desteği ile aşevi kurmaya dönüşmüştü bu hayalim. Heyecanla çalışırken ne oldu bilemedik, bağışçı vazgeçti. Çok üzülmüştüm. Sağlıklı gelecek sağlıklı beslenme ile olur. Üniversite gençliğinin yaşına ve cinsiyetine uygun sağlıklı beslenmesi şart."

 Van YYÜ' de dört yıldır burs koordinatörlüğü görevini yürüten, öğrencilerin dertlerine ortak olan Vanlı Prof. Dr. İlhan Kaya da vicdanlara seslenerek şunları söylüyor:

" Sibel Ünli aramızdan ayrılırken toplumsal duyarlılığımızın geldiği son noktayı hatırlattı bize maalesef. 4 yıldır üniversitemizin burs koordinatörlüğü görevini yürütüyorum. Öğrencilerimizin neredeyse yarısının maddi durumu kötü. 6 ay suresince günde bir paket bisküviyle ayakta kalan öğrenci tanıdım. Sabah ve akşam yurtta yemek yiyen fakat parası olmadığı için öğlen yemeği yiyemeyen öğrenciler biliyorum.  Yurt ücretini ödeyemediği için yurttan atılan ve camide kalan öğrencilerin var olduğuna tanık oldum. Yol parası olmadığı için derslere gelemeyen öğrencileri biliyorum. Bu öğrencilerin durumundan maalesef ki sonradan haberimiz oluyor. Koordinatörlük olarak bu noktada yetebildiğimiz kadarıyla öğrencilerimize destek olmaya çalışıyoruz. Birde bilmediğimiz daha nice hikayeler var. Utanıp sıkıldıkları için durumunu gizleyenler var. Eğer çocuklarımız açlıktan canına kıyacak duruma gelmişlerse ve bunlar bilinip de duyarsız kalkınıyorsa o üniversitelerin kapısına kilit vurulsun. Bu çocukların hayata tutunmalarını sağlamak ve yaşamlarına dokunmak vatandaşlık, insani ve vicdani sorumluluğumuzdur."

Hikayelere yüzlerce hikaye daha ekleyebiliriz.

 İş adamlarımıza, meslek odalarına, esnaflarımıza sesleniyorum:

Allah aşkına nedir bu duyarsızlık?

Herkesin Müslüman olduğunu söylediği (!)  şehrimizde 'Komşusu açken tok yatan bizden değildir' öğretisine iman etmiş insanlarımız hani nerdeler?

 Lüks, konfor içinde etnik milliyetçilik yaparak her soruna ideolojik pencereden bakan, ayrımcılık ve ötekileştirmeden geri durmayan tuzu kuru beyler nerdeler?

Sosyal medyanın hayırsever kahramanları neredeler?

Hangi dilden, hangi dinden olursa olsun; ihtiyaç sahibi öğrenciler için neden ve niçin harekete geçilmiyor?

Toplumsal yardımlaşma, sosyal dayanışma ve paylaşma anlayışımıza ne oldu?

Neden gençlere sahip çıkmayı düşünmüyorsunuz?

Geleceğimiz olan gençlere bizler, sizler sahip çıkmazsak kim sahip çıkacak? Sahip çıkmadığınız gençlerden şikâyetçi olma hakkınız olabilir mi?

Bir öğrencinin aylık yemek bedelini bir iş adamımız veya esnafımız karşılayamaz mı?

Özetle...

Boş laf, rol kesmeler karın doyurmuyor.

Büyük paraların kazanıldığı, yatırımların yapıldığı, lüks ve israfın yaşandığı koca şehirde üniversitede okuyan öğrenciler için yalnızca bir (rakamla 1) hayırsever iş insanımız başarılı 50 öğrenciye 9 ay boyunca helal kazancından hem de 10 yıldır burs veriyorsa ve başka bir iş insanı çıkmıyorsa bu ayıp, günah şehrimize yeter. 

Yerel yönetimler, Van Ticaret ve Sanayi Odası,  Van Ticaret Borsası, Van Organize ve Sanayi Bölgesi, Esnaf Sanatkarlar Odası öğrencilerimiz için kampanya başlatıp ortak kazan kaynatarak her yıl binlerce öğrenciye üç öğün yemek verilebilir ve bunu geleneksel hale getirebilir. Hayırsever yürekli Vanlı iş insanlarımız, kuruluşlarımız öğrencilerimiz için bütçelerinden pay ayırarak öğrenci-kent dayanışması için harekete geçeceğine inanıyorum.

Öğrencilerimizin yeterli, sağlıklı beslenerek başarılı olabilmeleri öncelikle devletin, sonra da toplumumun ahlaki ve vicdani sorumluluğudur.

Gelin boş değil, hoş işler için yarışın.

 

 

Van Öğrenci Yurdu

Türkiye'de yüksekokul öğrencilerinin büyük çoğunluğunun İstanbul ve Ankara'da yokluk içinde okuduğu dönemlerde yani 1958'de Fatih Kaymakamı Van Vakfı kurucu başkanı merhum Celalettin Tüfekçi Samatya'da Van Yüksek Öğrenci Yurdu kurarak yüzlerce Vanlı öğrencinin eğitim ve geleceğine destek oldu. 

Halen hizmet veren bu yuvanın değeri şimdi daha iyi anlaşılıyor.

 Vanlılık ruhu, yöneticilik vizyonu ve insanlık anlayışına bir kez daha saygı duyduğum Celalettin Ağabeyi rahmetle anıyorum. Memleketinin, insanının derdini dert edinmek, samimiyetle hizmet ederek fark yaratmak budur. 

 

 

TRT GAP Radyosu'nda yeniden sizlerleyiz

TRT ile çok uzun yıllara dayanan kadim dostluğumuz var. Eğlence, belgesel drama, haber programlarına danışmanlık yaparken kimi zaman günler geceler süren çekimlerde TRT ekipleriyle birlikte olduk. Bu sürede çok değerli dostlar edindim.

Ayrıca 16 yıl boyunca TRT Gap Radyosu'nda Van Gündemi programı yaptık. Programda güzel memleketimizin doğru tanıtımını yapmanın yanı sıra başarılarını, sorunlarını gündeme taşıdım.

Programa bir süreliğine virgül bırakmıştık.

2020 yılı itibariyle TRT Gap Radyosu'nda yapımcılığını Ayşegül Anıl'ın yaptığı Van Gündemi programı yolculuğumuza kaldığımız yerden devam edeceğiz. Her hafta perşembe günü saat 10.45'te tüm Türkiye'ye Van'ımızı çeşitli yönleriyle tanıtıp anlatacağız. Her nerede olursanız olun; iş yerinizden, aracınızdan, evinizden bizi dinlemeye devam edin.

Yazarın Diğer Yazıları