Acımız büyük
İkram Kali
Üzüntümüz tarifsiz.
Manisa ilimizin Soma ilçesindeki kömür ocağında meydana gelen maden faciası yüreklerimizi dağladı.
Türkiye çok büyük bir acı içinde.
Kalpleri Soma’da, bedenleri ise Van’da olan bütün Vanlılar, kardeşlerinin acılarını yüreklerinde hissediyor. Kimi gözyaşı döküyor, kimi dua ediyor.
Van, kardeşlerine, yanan ocaklara üzülüyor.
2011 depreminin yüreklerde açtığı yaraları daha kabuk bağlamamış olan Vanlılar, işçi kardeşlerinin acısını bir başka hissediyor.
Vanlılar, Somalı kardeşlerinin ocaklarına düşen ateşin yanığını en az onlar kadar biliyor.
Sokaklar kalabalık ama sessizdi. Dün Van’da toplumsal yas vardı.
Bütün insanların yüz ifadelerinde hüzün, gözlerinde matem bakışı vardı. Anlayacağınız Van’da herkesin bir yanı yıkıktı.
Kelimelerin bu acıyı anlatmaya yetmediğini biliyorum
Hayatını kaybeden Somalı işçi kardeşlerimize Allah'tan rahmet, yaralılara acil şifalar, ailelerine sabır diliyorum.
Madenci
Ekmek kokusu ölüm kokusu Kim ne der duyulmaz toprak sağırdır Bekler ki toprağın kalbi yarılsın Usul usul çeker son nefesini Y. Erdem Deniz
Birkaç parça umut bir yudum su
Gelir mi ocağın acep uykusu
Yaşamak kömürden ecel kömürden
Her dakika bir taş düşer ömürden
Anne baba hele evlat ağırdır
Bir dağ gibi kalbe çöken bağırdır
Düşünür düşünür çözülmez soru
Aç kalmak mı zordur emmek mi koru
Bekler ki bir müjde koşup sarılsın
Acının adı yok kime darılsın
Susar da ölmenin tadında kalır
Belki bir bebeğin adında kalır
Duyar diye belki bir can sesini
Sonra sol yanına gömüp ye’sini
Ellerini bir bir banar uykuya
Kuş tüyü yatakta kanar uykuya
