Üretici kendi göbeğini kendisi kesmeli...

Ülkede sorunsuz kesim/kişi yok.

Özellikle üreticiler, ürün maliyetinin/girdilerinin yüksek oluşundan şikayetçi...

Üretici, ürününün pazarda para etmeyişinden de şikayetçi.

İşin acı bir yanı da...

Eli mahkum tüketiciler, fiyatların cüzdan yakar oluşundan şikayetçi.

Gün geçmiyor ki üreticiler; kredi kurumlarını, kabzımalları protesto için ürünlerini sokağa dökmesinler... Önceki hafta TV'den izledim. Üreticinin biri piyasada para etmeyen ürününü satamamış dolayısıyla da  borcunu ödeyemeyince ürünlerini kredi aldığı finans kurumun kapısı önüne dökerek protesto yapmıştı.

Dün akşam haberleri izlerken vatani görevimi yedek subay öğretmen olarak yaptığım Kütahya'nın Pazarlar ilçesinde kiraz üreticilerinden biri pazara getirdiği kirazın kilosuna 40 kuruş fiyat biçmişler.

Hayret şey!..

Pazarlar ilçesinde ülkemizin en kalite kiraz ve vişnesi yetişiyor.

Bu güzel, leziz, harika aromalı kirazlar 40 kuruştan üreticiden satın alınmak isteniyor.

Altın değerindeki bir ürün nasıl para etmez? Hayret!..

Kiraz konusunu yaşadığım kentte araştırdım. Pazardaki kiraz fiyatları 5-6 lira arasında.

Pazarlar ilçesinde kalite kiraz 40 kuruş...

Arada dağlar kadar fiyat farkı var.

Yani, arada üreticinin sırtından kazanan kazanana...

Ülkemizde üretici ile tüketici arasındaki iletişim bağındaki düğümleri çözme konusunda nedense ısrar edilmiyor. 

Oysa, önceki yıllarda  "Ekonomik Koordinasyon Kurulu" piyasada fiyat dengelerini denetleyecek, üretici de, tüketici de mutlu olacaktı.

Kuruldu da çalışmıyor mu? Ya da bunca soruna  yetişemiyor mu?

Bilemiyorum.

Yurt genelinde üretici kesimin, ürünü pazarlayamamasının yarattığı sorunları tüketiciler de fiyat yönünden yaşıyorlar. 

Şöyle düşünelim: Bir insanın kalbinin pompaladığı kanın vücudun organlarına gidişini sağlayacak damarları yok.

İşte felç bu!..

Üreticiler sadece üreterek değil, ürünlerini pazarlayarak da tarım alanından sonra ticaret ortamında varlıklarını göstermeliler.

Bu taa Atatürk zamanında denenmiş bir olay... Tarım ürünlerini pazarlanması için yurdun dört bir yanında ürünlerin adlarını anımsatan "Tarım Satış Birlikleri" ve kooperatifleri kuruldu.

Bir dönem bu Birlikler üreticilerle tüketicilerin karşılıklı çıkarlarını fiyatlar açısından dengeleyen hizmetler gördüler.

Gözü kör olsun, kapitalizmin!..

Ne kooperatifler kaldı ve birlikler...

Üreticilerin üretim ve pazarlama kooperatifleri kurarak sorunlarını aşabileceğini düşünüyorum.

Yani, ona buna güvenmeyecek. Kendi göbeğini kendisi kesecek!...