Sonbahar Şiirin Mevsimi

Ayların en güzeli eylül kapıda ve mevsimlerin en hüzünbazı sonbahara girmek üzereyiz. En çok sevdiğim iki mevsimden biridir sonbahar.

İlkbaharla sonbaharı hep karşılaştırır, onların doğaya verdiği kokuyuduyumsar, görsel şöleni izlerim ve öyle anlamlandırırım kendimce. 

 İlkbahar tüm cömertliği ile doğaya şen bir kahkaha bırakır. Patlayan goncaların, açan çiçeklerin rayihası gönüllere ulaşır, yüreklerde unutulmaz yer alır. 

İlkbahar, mevsimlerin ilkidir; tohumdur, yeşilin her tonundan filiz sürer,yaprak yaprakdal olur.Çiçek yüklü ağaçlar tüm renklerin bağı olur. 

 İlkbahar, delikanlı edasında gösterir kendini  cümle aleme. Neşedir, aşkın en deli halidir,uçarıdır. Bu mevsimde aşkın ömrü kısa da olsa, değer geçer ve degönüllerde iz bırakır.

 Biraz hoyrat hatta şımarıktırda . Sevildikçe şımarır, şımardıkça açar çiçekleri, sürgün olur ağaçlara, sarılır sevda olur, aşk olur. İlkbahar gönülleri hoş eden, gelmesini dört gözle beklediğimiz dünyamızın yaramaz çocuğudur bir bakıma. 
İlkbahar tohumsa, çiçekse sonbahar daüründür, hasılattır, birikimdir, kazançtır. 

O, olgun bir yetişkindir. Hüzün saçar etrafa. Defterlerin açıldığı,bir iç hesaplaşmanın yaşandığı belki de en çok kendini sorguya çektiğin mevsimdir. 

İkinci bahardır. Bazen de yalancı bahara aldanışların sürüp gittiği, karakıştan önce bir daha mı diye umut ettiğin mevsimdir.
Hicranın mevsimidir, bülbülün güle vedası, sapın samandan, buğdayın başaktan ayrıldığı mevsimdir. Yalnız kalışın,kimsesizliğin mevsimidir sonbahar. Yüreğine ışık saçan sarı sıcak doyumsuz manzaralarıyla doğanın renk değiştirmiş halidir. 

İçini hüzne boğarken, kahverengi, sarı,kızıl ,turuncu renkleriyle de doğanın hakim olduğu renk cümbüşüdür gözlerini alamadığın. 

Sonbaharda doğa ayrı bir fon yaratır bizlere. Bu renk armonisi şaire şiir, müzisyene beste, ressama ayrı bir ilham verir.  Fotoğraf tutkunları da kadrajlarını bu renk cümbüşüne ayarlı tutarlar mevsim boyunca.

Yapraklar dallarından düşmeden önce renk değiştirir.  Ağaçlar arasından süzülüp geçen  ışık huzmesinin  sarı ,kızıl yaprakların oynaştığı renk cümbüşüne hayran kalmamak mümkün müdür?
Bu doğa olayında yapraklara çiçekler kadar hayran kalan Refik Halid Karay'da "Yaprakları seviniz , çiçeği kim olsa sever" demiştir. 
Yapraklarda yaşam ağacından birer ikişer düşen bizler gibidir. Yemyeşil fışkırırken yapraklar  dallarında sararır , kızarır, kırılıp düşer toprağa.  

Sonra evren renk değiştirir gökyüzü maviliğini yitirir, pamuk pamuk bulut yağmur taşır toprağa. Hırçın esen rüzgar yerini yağmura bırakır. Doğanın döngüsü devam eder. Tüm tabiat olayı birbirini tamamlar. Suyu toprakla buluşturur griye boyanmış bulutlar. 

Çoğu kez beklenmedik yağmurlara tutuluruz, toprağa saklarız sevdiklerimizi.İşte o zaman bizim kıyametimizin koptuğu gündür. Ağaçlar yapraklarını tutamaz, biz gözyaşlarımızı. Kimsesizliğimizi vurur yüzümüze hüznün mevsimi, şiirin mevsimi sonbahar.