Eğitimci Yazar Bahri Yıldızbaş

HİKAYELERİMİZ ŞÖYLE: ÇANKAYA'DAKİ —LAR

Eğitimci Yazar Bahri Yıldızbaş

Çayyolu ve Yaşamkent’te büyüklü küçüklü bir çok park var ve hepsine özel emekler verilmekle birlikte, ağaçlarda günden güne büyümektedir. Mevsimine göre çocuklar, gençler, kadınlar, erkekler ve yaşlılar parklarda güzel zamanlar geçirmektedirler. Büyük parklarda, spor ve çocuk oyun alanları ile birlikte, yürüyüş yolları, spor aletleri, renklendirilmiş su havuzları, lavabolar ve tuvaletler ile hayvanlar İçin su pınarları ve mama kapları mevcuttur. Hayvanların ve kuşların beslenme ihtiyaçları, çevredeki duyarlı bireyler tarafından karşılanmaktadır. Açıkçası; kediler, köpekler ve kuşlar mutlu oldukları gibi, yemek konusunda şanslılar. Tabi ki, parktan yararlanan bizler de şanslıyız. Darısı ülkemizdeki ve dünyadaki tüm insanlar ile hayvanların başına. Özellikle 32 gün kalıpta, yürüyüş yapmak İçin park bulamadığımız veya bulmak İçin uzun yollar gitmemiz gereken, güzel Van’ımızın ve Vanlının başına.

Parkların düzenlemesini sağlayan belediye ve çalışanlar ile özellikle Dr. Fazıl Küçük Parkı’ndaki görevlilere ve gündüz personeline teşekkür ediyorum.

Böylesine güzel bir parkta, çimlerin biçilmesi, havuz suyunun açılması ve lavabolar İçin belediyenin “mavi masasını” aramamıza gerek kalmamalı. Çünkü burada bir eleman var ve çok çalışıyor. Hadi aramamız gerekti. O zaman, tüm ekonomik ve çevresel imkanlara sahip başkentin Çankaya Belediyesi’nin, o eksiği acilen tamamlaması gerekmektedir.

İşte bahsedeceğim konu buydu. 2019 yılının Aralık ayında arızalanan tuvaletler için mavi masayı aradım ve ilgileneceklerini söylediler. İlkbahar geldiğinde, ilgilenilmeye başlanıldı ve uzun uğraşlarla çözülemeyen tuvaletler oradan kaldırıldı ve üzerine toprak dökülerek kapatıldı. Süper. Daha ilerleyen zamanlarda, ihaleye verilmiş olması gerekiyor Kİ, parkın kuzeyinden başlayarak alttan borularla geçildi ve kanalizasyona bağlandı. Bu da süper. Mart ayında temeli atılarak yapımına başlanan park tuvaletleri, günden güne bitecek derken, bu akşam yürüyüşe geldiğimde şükür, bir yıl ve altı ay sonra bitmiş ve geçici olarak hizmete açılmıştı.

Hizmete sunulan tuvaletlerin etrafındaki inşaat malzemeleri toplanarak bırakılmış, çevresine tretuvar taşları döşenmediği ve septik kapakları açık bırakıldığı için düşenler olabileceği gibi, atıklar ile çamurlar içeri taşınmaktadır. Bu da sağlığı ve güvenliği olumsuz yönde etkilemektedir.

VAN’DAKİ —LAR:

2018 yılında, İstasyon Mahallesi’ndeki halamı ziyarete giderken, yapımı devam eden bir binadaki aksaklıklar dikkatimi çekmiş ve ‘bu bina zor biter’ demiştim. 2021 yılında kız kardeşimin balkonundan baktığımda, o binayı terk edilmiş halde gördüm ve yine abime ‘bu kimin inşaatı” diye sordum. “Vergi Dairesi” dedi. Yanındaki Van Şehirlerarası Otobüs Terminali, Van’ın nüfusunun 100 bin olduğu dönemlerde yapılmış, şimdi her yıl ortalama 250 bin nüfus göç alan ve nüfusu 15 kat artan Van’da, terminal ortada çok gariban kalmış. Sadece o DEĞİL ki, 40 yıldır bitmeyen kaldırımlar, yollar ve daha niceleri. Bununla kalmamışız, birde ana caddeleri otoparkçılara ihale yapmışız, parkçı kardeşlerim aldıkları ihalelerin mesafesini sokaklara ve diğer caddelere taşırmışlar maşallah. 6 kilometrelik havalimanına, 70 dakikada ancak gidebiliyoruz. Oysa trafiği Van’ın onlarca katı olan Ankara Esenboğa’dan, 55 km uzaklıktaki semtimize 40 dakikada gidebiliyoruz. Trafik, taşıt yollarının düzenlenmesi ile rahatlar.

İşlerini geciktiren, denetim yapmayan veya eksik yapan kurumlar ile belediyelerin amir, taşeron ve kontrollerine, ana fikirli öğütLeRiM VaR!.. ARTIK BU ÜLKEDE; ONLARCA KATLI BİNALAR, KÖPRÜLER, KİLOMETRELERCE YOLLAR, HANLAR, HAMAMLAR, TÜNELLER, ALT GEÇİTLER 6 ay ile 3 yılda tamamlanıyor. Bir vergi dairesi binası maksimum 1 yılda,  bir parkın lavaboları 1 ayda tamamlanır.

Geciktirilmesinin onlarca sebepleri ve nasılları vardır. Bir kaç tanesini yazayım.

— İşi bilmemek.

— İşe hile katmak.

— İtibarsızlık.

— Geciktirdikçe kamudan fazla kazanmak ve kamu kirada ise iki defa zarara uğratmaktır.

— Kentteki, semtteki, mahalle ve sokaktaki insanların haklarını gasp etmektir. (gürültü, çevre kirliliği, zaman gaspı ve psikolojik baskı)

— Kamunun malını deniz görmek ve yemiyorsam donuz olmayı kabullenmektir.

— Açıkçası; beceriksizlik, niteliksizlik, saygısızlık ile vicdan ve ahlak sorunlu olmaktır.

Ha orası, ha burası. Rahatsız ve alıngan olun lütfen. Van’daki tanıdıklar alınmışlardı. Sanki ben, siyasi bir kalemmişim gibi. Ben, gerçeğim ve partiler üstüyüm. Direk yaradana bağlıyım.

Yazarın Diğer Yazıları