Gazoz Kapakları...
Azmi İlvan
Anlatacağım bu olay tamamen gerçektir. Olayın kahramanları çok yakın kuzenim ve Dayısı.
Yani, hem akrabam hem de çocukluk arkadaşlarım. Bu iki kafadarın hayal dünyaları çok geniş ,biraz da maceraperest iki kafadardır.
Biri babasının görevi gereği Hakkari de, diğeri de Vanda olduklarından, Yaz tatillerinde bir araya gelerek Vandaki evlerinin bahçelerinde takılıp dünyadan irtibatlarını keserlerdi.
Yine bir yaz tatili bir araya geldiklerin de, o dönem Gazoz kapağı ile çeşitli oyunlarımız vardı ve gazoz kapağı biriktirir veya oyunda kazanır kaybederdik. Çok değerliydi bizim için kapaklar. Hatta hiç unutmam Yazlık Emek sinemasına gittiğimiz de, orda açılan yere atılan gazoz kapaklarını toplar sermaye yapardık kendimizce.
Neyse, bu iki kafadar o kadar önemsemişler ki gazoz kapaklarını, hazine olarak görüp yaz tatli bittiğinde ayrılacaklarında birbirlerinden bile sakındıkları gazoz kapaklarını Van'daki bahçelerine gömüp, bir sonraki yaz tatili buluşmalarında çıkarırlarmış.
Tabi bunu sadece ikisi bilir, hiç kimseye söylemezlermiş. Bu nedenle bahçedeki bir ağacın dibine gömerler kapakları (Hazineyi) ve kendilerince de hem önlem almak için, hem de unutmamak için gömdükleri yerin haritasını çizerlermiş ve sadece ikisi bilirmiş gömünün yerini.
Birbirlerine güvensizliklerinden haritayı ortadan ikiye ayırıp bir parçası birinde diğer parçası birinde kalırmış. Harita da işaretli olan ağaca da ulaşmak için, evin bahçe kapısından adımlar sayarak 50 adım güneye, Erik ağacından 30 adım batıya diye zikzaklar çizerek gömünün yerini belirleyerek tespit yaparlarmış.
Ama bahçede topu topu 20 kadar ağaç var ve en farklı olan ağacın altına (atıyorum İde ağacı) gömerlermiş.
Ve; Bir sonraki yaz tatiline kadar orada kalırmış gazoz kapakları. Tekrar bir araya geldiklerinde ellerindeki harita parçalarını birleştirip gömünün yerini bulmaya çalışırlarmış.
Yani, ellerinde ki haritayı birleştirmeseler gömünün yerini bulamaları imkansız:
Hatta araralarında sen önce çıkar harita parçasını diye tartışmaya girerlermiş. Çıkardıklarında ise ellerinden bırakmayıp birbirlerine güvenlerini tartarlarmış. Bazen olayı büyütüp birleştirmekten vazgeçer ertesi güne bile bıraktıkları olurmuş. Bu iki kafadar , kendilerince hazine aramacIlık oynayarak hayal dünyasında macera yaşarlarmış. Tabi bunu yıllar sonra anlattılar, biri 60'şa merdiven dayamış diğeri de ondan 3 yaş küçük. Biri Yıllarca Öğretmenlik ve Çok Başarılı idarecilik yapmış diğeri de saygın bir iş adamı.
Ve Hikayenin finalinde şunu söylediler. ''Aslında Gazoz Kapaklarının yerini biliyorduk, ama haritaya göre bulamıyorduk'' :
Hazineleri onlara maddi anlamda birşey katmamış ama, Hazine kadar değerli iki can dost olarak bu yaşlara gelmişler. İkisine de buradan sağlıklı ömürler dilerim. Keşke Gazoz kapağı kadar değerli olabilseydi bazı şeyler diyerek, yaşımız kaç olursa olsun ruhumuzda bir çocuk yaşasın derim. Saf Temiz ve hesapsız.
Aze...
