En verimli topraklara, en sağlıklı ağaçların ve çiçeklerin fidelerini dikseniz, dünyanın en güzel bahçesini bile kursanız, bakımını yapmadığınız an boş bulunan alanları ayrık otları sarar. Onun içindir ki bu dünyadan gelip geçenler:
“Bakarsan bağ, bakmazsan dağ olur!”Sözünü boşuna söylememişlerdir.
Ayrık otları yalnızca bağlarda ve bahçelerde türemezler. Ayrık otları toplumsal yaşamın içine de kök salar ve hızla çoğalırlar.
Gözbebeğiniz gibi büyüttüğünüz çocuklarınıza şayet sahip çıkmazsanız kaçınılmaz olarak dört bir yanlarını kuşatacaklar ayrık otları olur. Onlar için de güzel demiş, doğru demiş tecrübeyi imbiğinden damıtanlar:
“Saldım çayıra, Mevla kayıra!”Sözünü.
Nerede başıboş gezen çocuklar ve gençler görsem aklıma hep ayrık otları gelir.
Çoğumuz ve mecburen çokça güveniriz okula, öğretmene, devletin has kurumlarına.
Ayrık otları ya... Öyle arsız sürgün verirler ki en sağlıklı bildiğimiz kurumların içinde bile tıpkı zehirli birer sarmaşık gibi dolanıp sarılırlar.
Yaklaşık on yıl omuz omuza çalıştığımız, şimdilerde emekli olan bir müdürüm:
“Güven esas kontrol şart!”Derdi.
Önce nasihat gibi gelen ve biraz da egonuz varsa hoşunuza gitmeyen bu ilkeli sözü hayatın içinde zorluklar çekerken hatırlarsınız. Ne kadar önemli bir ilke olduğunu da sırtınızdan vurulduğunuzda veya aleyhinize iş çevrildiğinde anlarsınız.
“Güvendiği dağlara kar yağdı.”Sözünü de bunun için söylemiştir geçmişin büyükleri.
Hayat boş vermeye gelmiyor. Umursamazlığa ise hiç gelmiyor... Zaaflarınıza aza indirgeyerek ve satranç denen o akıl oyununu hiç unutmayarak ve attığınız her adımı düşünerek yaşamanız gerek. Olabilecek kayıplarınızı sıfır hata olasılığına düşüremezsek bile en aza indirgeyebiliriz.
İnsanları seveceğiz... İnsanlara güveneceğiz... Ama ayrık otlarının hayatın gerçekleri olduğunu ve en sağlam ilkelerden birinin de güven esas kontrol şart olduğunu unutmayacağız.
